The Hartlib Papers

Salutem, felixque novi anni auspicium! Num inter vivos an [divos? MS torn] agas, Hartlibi clarissime, dubitare me facis: qvòd ad qvinas meas, hoc trimestri ad te missas, ne mutias qvidem. Et nisi tecum de scriptione menstruâ pactus fuissem: vix jam porrò aliqvas à me obtineres: anteqvam ad tot illas à te sit responsum. Edas ergò aliqvod tandem indicium; vivusné sis, an ad plures profectus? ut habeam uberioris scriptionis (utinam tibi mihique gratum!) argumentum. Meæ res antiqvum obtinent: sumptûs in familiam facio, dum habeo: aliunde nihil dum subsidii accessit: si qvinque excipiam Ducatos, à duobus amicis Gedanensibus, Strenulæ nomine, ante octiduum ad me missos. Hinc - Vivo eqvidem: vitamque adversa per omnia duco. Quid à Patrono sperandum sit, brevi forsan experiar. Et est unus iste, <à> qvo sperare qvid audeo. Heri Dominus Hottonus ad Dominum Comenium et Petrum Figulum scripsit: urgens operas certò ad Pascha Typographo Elzevirio[altered] committendas. Ad me verò nihil scriptum, nec ad tot meas rescriptum; imò nec salus aliqva mihi dicta, nec alia mei mentio facta: si rectè retulit Figulus. Miror, virum optimum adeò mei fuisse oblitum: me solatio aliqvo (qvod vel nuncium, rectè se meas accepisse, efficere apud me potuisset) me levare voluisse. Nunc porrò hærere cogor; utrum meas acceperit, necné? Nihilominùs ego jam ipsi salutem adscribo per Dominum Rulitium: ad qvem has iterum destino. / Dominus Ludovicus Kepplerus, Medicinæ Doctor, et Practicus Regiomontanianus, petiit à me Effigiem Comenianam, æri apud vos olim incisam. Idque ideò: ut haberet exinde Parentis sui, Iöannis Keppleri, celeberrimi qvondam Mathematici Cæsarei, iconem (nam vix ovum ovo similius esse possit, atque Physiognomia vultûs Keppleriani & Comeniani) æmulari possit. Obiit enim Kepplerus parens, absente procul filio hoc suo Ludovico: ipsiusque icones (erant enim aliqvot depictæ) à militibus direptæ fuêre. Dominus Comenius nullam ejusmodi iconem amplius <secum> habet: alioqvin mihi exemplar traderet, Doctori Kepplero exhibendum. Venio ergò ad te, et Angliam vestram, tanqvam fontem: sperans, qvia apud vos olim cupro incisa hæc effigies, inveniri adhuc posse exemplar apud Chalcographum. Inqvire ergò: et si gratificari optimo [Kepplero?] potes, præsta te amicum. Habet idem Kepplerus secum <omnia illa> egregia Manuscripta Tychoniana et Keppleriana, et observationes Mathematicas: qvæ tantis Rudolfi Imperatoris, Christiani IV. Daniæ Regis, et Alberti Ducis Fridlandiæ, sumptibus congestæ fuêre: qværitque Patronum, qvi hæc [deletion] digno pretio redimat. Si hæc rara Scripta in Angliam vestram transferre, Oxoniensemque vestram Bibliothecam iisdem exornare cupitis: procurabo vobis hæc omnia fideliter. Sed ad qvinque Imperalium millia æstimantur à Doctore Kepplero. Et possent hinc nullis ferè sumptibus navi ad vos devehi. Si qvid agere cum ipso vobis placet, mihi id committite. Nam ille à me Emtoris expectat denominationem. Et si qvis est alius, ego certè sum: qvi <ad> tolerabile pretium permovere hominem valeo. Desiderant hæc Manuscripta multi Magnates certatim: sed plerique destituuntur pecuniâ, qvâ ad se redimant: citra qvam possessori haud sunt venalia. Necesse autem est: ut qvantocyùs rescribas; qvæ vestra sit intentio. / Eâdem ergò tunc fideliâ duos dealbare memineris parietes; hoc est, ad tot meas rescribere. Iam non plura. Vale in Domino: & de pace Angliæ, qvam cum novo hoc anno meliùs successuram ominor, tandem evangelium ad nos perscribe. Elbingæ, 9. Ianuarii 1648.

           Tui claritati

               antiqvâ fide addictissimus

                                   Cyprianus Kinnerus. D.

                     Clarissimo viro,

                 Domino Samueli Hartlibio,

                    amico honorando.

                             Londinum.

[above, Hartlib:] No. 9.

                  9 Ian. 1648/